Saturday, March 31, 2007

Δεν ξέρω...


Δεν ξέρω τι θέλω να πω...Μάλλον θέλω να μιλήσω για τα πράγματα που έχεις κάνει στο παρελθόν για τα πράγματα που σου άφησαν σημάδια αλλά και για τα ταξίδια που ήθελες να κάνεις, τους ανθρώπους που γνώρισες και εκείνους που ήθελες να γνωρίσεις. Για αυτές τις μικρές στιγμές ευτυχίας και θλίψης που έχεις βιώσει. Αυτές που αποτυπώνονται μέσα σου και παίρνουν μια άυλη μορφή που δεν μπορείς να ορίσεις με λόγια. Απλά τις αισθάνεσαι να ζουν χωρίς να καταφέρεις να τις εντοπίσεις.

Ίσως πάλι θέλω να μιλήσω για το μέλλον που, ακόμη, είναι μεγαλύτερο από το παρελθόν και που κρύβει όλα αυτά που επιθυμούσες ή άλλα που δεν σου πέρασαν καν από το μυαλό. Για αυτά τα μέρη που έχεις επισκεφτεί νοερά και μπορεί να μην υπήρξαν ποτέ ή για τους ανθρώπους που ονειρεύτηκες και ξέρεις ότι δεν υπάρχουν.

Δεν είμαι σίγουρη ποιο είναι το νόημα όλων αυτών. Το μόνο που ξέρω είναι πως ακόμα κι αν νιώθεις πως έχεις χάσει το στόχο θα τον ξαναβρείς.

13 comments:

Anonymous said...

totally.

Mia Wallace said...

Bonjour ma cherie :) Κυνήγα το όνειρο!!

Anonymous said...

Σε καταλαβαίνω απόλυτα και σε συμμερίζομαι! Βαθιές αναπνοές Μία! Αλλιώς δε βγαίνει!

Lote Alcarin said...

Υπομονή! Θα τον βρεις τον στόχο. Πάντα βρίσκεται! Είναι και η ομορφιά που μας κρτατάει να συνεχίσουμε, ακόμα και αν μας τσακίζει λίγο στην πορεία.

Mia Wallace said...

Σας ευχαριστώ πολύ και τα δυό σας! Το ποστ μου βγήκε μετά από μια ταινία που με συγκίνησε, μετά από συζητήσεις και μετά από δικές μου σκέψεις που με έχουν απασχολήσει τον τελευταίο καιρό. Φαίνεται ότι τα πισωγυρίσματα είναι μια από τις ασθένειες της εποχής και πλήττει πολύ κόσμο...

Καλό Πάσχα!!

Andromeda said...

το δεν ξέρω με συντροφεύει πολύ έντονα αυτή την τελευταία περίοδο..δεν έχω απαντήσεις, μονάχα ερωτήσεις τώρα πια.
περίεργο, διάβαζα το ποστ και ήταν σα να μιλούσαμε και πάλι μαζί.τρένο από Λονδίνο-σπίτι. Τι μπορώ να σου πω απο εδώ που είμαι; καλό ταξίδι, όπου και αν είναι αυτό- αυτό που ονειρευόμαστε δεν είναι απαραίτητα αυτό που βρίσκουμε. αλλά ποιος είπε ότι η ανθρώπινη φαντασία και το όνειρο είναι πιο δυνατά απ'τη ζωή;
Ξεκουράσου γλυκειά μου.το έχεις ανάγκη-όσο συνεχίσεις να μοιράζεσαι, δε σε φοβάμαι..

Anonymous said...

Επισήμως το ομορφότερο ποστ που έχες γράψει. Με συγκίνησες μικρή αγαπούλα. Και μου έχεις λείψει. Σε σκέφτομαι πολύ και σου στέλνω φιλιά από το Πήλιο. Και σε/σας περιμένω.

Mia Wallace said...

@andromeda: Νομίζω το έπιασες το νόημα φιλενάδα ;) Μια από τις συζητήσεις που προανέφερα είναι και αυτή στο τραίνο... Σε ευχαριστώ για τις ευχές, ελπίζω να περνάς όμορφα :)

@ baker: Σε ευχαριστώ πολυ!! (*Blush) Μόλις φτάσαμε σήμερα ξημερώματα κι εμείς...Ο καιρός είναι λίγο μούφα αλλά τι να κάνεις... Θα σε πάρω τηλ. Φιλάκια Πολλα!!Σμουρτς!

Pixie said...

Αυτά τα πισωγυρίσματα...Τελικά το παρελθόν μας στοιχειώνει όλους.Το τέλος του άρθρου σου τα λέει όλα.Και αν χάσεις τον στόχο θα τον ξαναβρείς.Καμιά φορά χρειάζεται να χαθούμε για να ξαναβρούμε...

Mia Wallace said...

Ακριβώς Pixie μου...

Lote Alcarin said...

Καλή ανάσταση mia! Να περνάς πολύ πολύ όμορφα!

Mia Wallace said...

Χρόνια Πολλά και σε ευχαριστώ Λότε μου! Ελπίζω να πέρασες όμορφα.. Όσο για μένα έχω να εμπλουτίσω τον Καπουτζίδη με νέες ατάκες μετά από το τελευταίο τριήμερο.... :)

Lote Alcarin said...

ΩΩΩ! Να μας πεις κι εμάς τίποτις!