Στης πικροδάφνης τον ανθό και στης μυρτιάς τα φύλλατο δάκρυ σου κοινώνησα και την ανατριχίλα
Πριν την αυγή σκορπίσαμε σαν φύλλα στον αέρα
Την ερημιά πυροβολώ και μένα βρίσκει η σφαίρα...
Πού ξυπνάς και πού κοιμάσαι όλα ζουν αν τα θυμάσαι
Στο γυαλό είναι το ταξίδι στην εξέδρα το παιχνίδι
In short, everything lives through memory (but if you choose to remember...)
5 comments:
Τι να πει κανείς γι' αυτόν τον πίνακα... καλύτερα τίποτα και να συνεχίσει να τον κοιτάει... απ' τους λίγους...
Βρε καλώς το...!! :))
Τίποτα δεν πέρασε/ούτε και θα γυρίσει/όλα συμβαίνουν τώρα/όλα σε μια στιγμή
Απο τον ίδιο δίσκο...
Αθέατος βασιλικός μυρίζει.
Να με θυμάσαι-βασιλικά να τρίβεις στις παλάμες σου για να θυμάσαι..-και μη μου γράφεις-δεν σκέφτεσαι εμένα όταν γράφεις-σκέφτεσαι αυτό που γράφεις-κι εγώ ζητάω μνή-μη-πεινάω μνή-μη και διψάω μνή-μη...-θυμήσου-χωρίς εσένα δεν υπάρχω-χωρίς εμάς είστε μειοψηφία..-και μην ακούς..-είσαστε η πατρίδα μας και εμείς ξενιτεμένοι.
Για τις μνήμες που ζουν στο σώμα, και τρέφονται με χυμένα ρολόγια, αποσπάσματα από μια παράλογη Παραλογή..στην μνήμη μιας χαμένης άνοιξης..
Σαν ξημερώσει η μέρα μην θυμηθείς, λαβύρινθος η μνήμη και θα χαθείς...
Post a Comment