Tuesday, August 22, 2006

(Φρ)ουτοπία







Παιδικές σειρές μέρος β'! Και αυτή τη φορά ελληνικότατες. "Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το κοτσάνι μας" που λέει και ο Αιμίλιος το Μήλο, η Φρουτοπία υπήρξε μια από τις πιο έξυπνες και ποιοτικές παιδικές σειρές της ελληνικής τηλεόρασης. Η διασκευή του ομώνυμου έργου του Ευγένιου Τριβιζά, σε κουκλοθεατρική απόδοση από την οικογένεια Σοφιανού, προσφέρει μια φοβερή αλληγορία για τις δομές της κοινωνίας, την εξουσία, τα στερεότυπα, και φέρνει μια νοσταλγική διάθεση για το παρελθόν, τότε που όλα φάνταζαν τόσο απλά, μέσα από τα μάτια ενός "μεγάλου παιδιού." (Για να μην αναφερθώ στους φοβερούς φρουτο-λαχανοχαρακτήρες και την γκάμα των ηθοποιών που τους χάρισαν τις χαρακτηριστικές φωνές τους)

Είναι μία, μόνο μία, η ονειρεμένη φρουτοπία, είναι μία, μόνο μία, δεν υπάρχει άλλη καμία...εκεί τα βλήτα δεν είναι κουτά, και τα πατζάρια δεν είναι δειλά, κάθε κρεμμύδι μοσκοβολά, τα κολοκυθάκια είναι δυνατά...

9 comments:

VROXOPOIOS said...

Μακράν το αγαπημένο μου τηλεοπτικό πρόγραμμα όταν ήμουν παιδί! Τρελαινόμουνα για το μηχάνημα που πέταγες μέσα μανάβηδες κι έβγαζε βίδες!!:-))

Anonymous said...

ohhhhhhhhh!!!!!! ti mou kaneis twraaaaaa.... to thelwwwwww...xxxx

Mia Wallace said...

Ναι!! Του Φραγκίσκου του Φραγκόσυκου! Πρέπει να ομολογήσω πως η μουσικούλα όταν ψάχνανε να βρούνε το Μανόλη το μανάβη με φόβιζε ιδιαίτερα!(άμα δε λέγανε για τα στοιχεία που βρήκανε στο μανάβικο-ένα βατραχοπέδιλο, ένα χαρτάκι με το νούμερο 131313 και 2 καλαμπόκια χωρίς μουστάκια- άστα...)Ε, μετά από κάποια χρόνια άρχισα να βλέπω x-files!!

Anonymous said...

Τελικά νομίζω ότι "(των Ελλήνων) οι κοινότητες" (που λέει και το άσμα) σχηματίζονται χάρη σε κάτι τέτοια καθημερινά πράγματα..σειρές, βιβλία, μουσικές..σίγουρα τη γενιά τη δική μας (και αυτούς από εμάς που με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο ασχολούμαστε με το θέατρο) μας συνδέει και η Φρουτοπία..Υπέροχη, απλά υπέροχη--και ναι με πολλά στοιχεία σασπένς που ακόμα και σήμερα μπορούν να μας κάνουν να φοβηθούμε (χαμογελώντας πάντα)..

Φρουτοπία, τενεκεδούπολη, μορμόλης, λιλιπούπολη, ανέβα στη στέγη να φάμε το σύννεφο: σίγουρα πέντε πολυαγαπημένα νησάκια της παιδικής μου ηλικίας και σίγουρα και κάποιων άλλων..

Mia Wallace said...

πωπω...τι μου θύμισες τώρα! Τα χω και τα τρία σε βινύλιο!!!(και τα βιβλια της Φακίνου εννοείται) ;)
Υπέροχοι κόσμοι, αξέχαστοι, με θαλπωρή!

Pixie said...

Τέλεια η Φρουτοπία!Την λατρεύω.Μαζι με φρουτοπια μου άρεσε να βλέπω πολυ κα του κουτιού τα παραμύθια και τα κινέζικα παραμύθια.Τα θυμάσαι?

Mia Wallace said...

Εννοείται!!
"Φα δίεση ο Φιόγκος, κι ο Ρούχλας είναι λα, ο Σεβαστιανός διηγείται στη γραμμή του σι και στο μι τραγουδάει παραμύθια η Μελιά....". Το επόμενο τασκ είναι να βρω κι αυτά τα επεισόδια!
Welcome back!:)

VROXOPOIOS said...

μου άρεσαν τα κουκλάκια και οι φωνές των ηθοποιών, αλλά αυτό το κοριτσάκι που άνοιγε το κουτί δεν το χώνευα με τίποτα. Με μέσο είχε πάρει τον ρόλο! Σίγουρα!

Mia Wallace said...

Και άλλα παιδάκια που ξέρω δεν την χωνέψανε ποτέ την Παρασκευούλα ;))